De houding van het model is de sleutel tot de compositie : De aquarellen van Chris Deltour

Bruni Mortier Chris Deltour heeft een lange carrière als aquarelliste achter de rug en is nog steeds een fervent beoefenaarster van deze techniek. Als lerares plastische opvoeding heeft ze een klassieke opleiding gekregen maar ze koos de richting Modetekenen omdat ze geboeid is door mensen en de grote verscheidenheid binnen deze soort. Andere volkeren en culturen trekken haar aan en in haar reisverslagen noteert ze impressies in woord en beeld over de mensen en de dingen om haar heen. Vooral de Arabische wereld trekt haar aan. Op haar reizen door de Maghreb-landen was ze gefascineerd door het intrigerende landschap van de woestijn en de uitlopers ervan. Voor Chris Deltour is het tekenen het allerbelangrijkste. Lijnvoering, evenwicht tussen de ruimten, het positief en negatief tegenover elkaar zetten van de dingen zijn vaardigheden die een schilder moet beheersen. Een goede compositie is het vertrekpunt. Als die ontbreekt, valt elk werk door de mand. In haar modeopleiding stonden ontwerp en figuur centraal maar ze deed er ook een passie op voor stoffen en materialen en was geboeid door interessante textuurverschillen. Het menselijk figuur is hierdoor altijd aanwezig in haar werk. In de loop der jaren heeft zij ook bloemen en landschappen geschilderd zoals iedereen die met aquarel werkt. Maar het figuur kwam altijd terug: in vreemde culturen, in portretten of naaktmodellen. Aanvankelijk werkte Chris met olieverf, maar dat medium was haar te traag te log. Aquarel ligt haar zoveel beter omdat je snel en alert moet zijn.Eerst summier gebruik makend van pigment en water, evolueer je vanzelf naar meer. Chris is kernlid van het Aquarelinstituut van België. Op hun workshops, waar zij uiteenlopende manieren van werken leerde kennen, keek ze verwonderd en bewonderend naar het kwistig en behendig hanteren van water. Van de Russische aquarellist Slava Korobeynikov leerde zij hoe ze haar techniek kon uitdiepen. “Je leert van iedereen waar je iets van wil meepikken. Al wat je aan moois te zien krijgt, sla je op en dat geeft richting aan je zoektocht.”. Sinds zij kennis maakte met de Russische aquarelpigmenten, is haar werk kleuriger en dieper geworden. De graad van vochtigheid van de ondergrond en de hoeveelheid pigment spelen daarbij natuurlijk de grootste rol. “Steeds weer opnieuw uitproberen hoever je kan gaan in intensiteit. Blijven doorwerken aan een schilderij is een goede studieoefening.” Werkwijze Chris begint met een snelle schets van de figuur in een paar lijnen als houvast. Daarna zet ze contrasten op met sterke schaduwrijke partijen naast heldere of witte delen over het hele blad. De vlakverdeling moet kloppen. Het nat gebruikt ze zoals het uitkomt. Soms zet ze pigment in een natte fond, soms niet. Vaak maakt ze een deel van het werk (blad) nat en plaatst ze wat toetsen. Na een gedeeltelijk droogproces versterkt ze de kleur. Als de ondergrond niet meer nat is maar vochtig, krijg je zachte omtrekken. Als de vlekken meer kracht moeten krijgen , gaat ze donkerder maar ook droger te werk. Chris gebruikt veel tinten van eenzelfde kleur naast en op elkaar waardoor er meer vaart en een sprankelend effect in het werk ontstaan. Complementair werken is iets wat de meeste kunstenaars automatisch doen. Je brengt drie primaire kleuren terug samen en ze vullen elkaar letterlijk aan. Fashion Ladies Het meest recente onderwerp dat haar boeit zijn de “Fashion Ladies”. Slanke vrouwen in verleidelijke poses kijken je rechtstreeks aan terwijl ze hun vuurrode lippen tuiten. Breed uitwaaierende jurken in fijne stoffen draperen zich rond het lichaam of plooien zich over een opgetrokken been of een stoel.Door hun houding en uitstraling probeert Chris deze dames een verhaal te doen vertellen. Ze zijn dromerig, uitdagend, verleidelijk, romantisch of sensueel, maar altijd het vrouwelijk schoon illustrerend.“Bij Cassandra ben ik laag na laag dieper in de kleur gegaan om die tinteling en de aard van de materie te pakken. Ook bij Lolita, waar het oog valt op de glinstering van het corsage en het fluweelachtige van de pantalon.Dat vraagt oefening. Je kan lang donkerder gaan om de geschikte tonen te bekomen, mits je in hetzelfde gamma blijft en geen dekkende kleur toevoegt. Zo blijft het geheel toch transparant.” Deze toonstudie is een belangrijke component bij het schilderen. Het doel is bereikt wanneer boeiende vormen goed functioneren in de totale compositie en het werk mede dank zij de lichaamstaal van het geschilderde model een grote zeggingskracht heeft.